Taaccüb, şaşkınlık. Şuuru yerinde olmama hâli.
Sûfî yâni tasavvuf yolunda bulunan bir kimse, başlangıçta kendi makâmından bahseder, hâli ile ilgili şeyleri anlatır. Fakat kalb gözü açılınca, hayrette kalarak sükût eder, susar. (Ebû
Abdullah Nebâcî) Şükrün sonu hayrettir. Çünkü şükür de Allahü teâlânın şükredilmesi icâbeden bir nîmetidir. Bu ise, sonsuza kadar, böyle gider. (Yahyâ bin Muâz)
Geldi hûrîler bölük bölük buğur
Yüzleri nûrundan evim doldu nur
Hem havâ üzre döşendi bir döşek
Adı sündüs döşeyen anı melek Çün göründü bana bu işler ayân
Hayret içre kalmış idim ben hemân
(Süleymân Çelebi)
