Kur’ân-ı kerîmin otuz birinci sûresi.
Lokman sûresi, Mekke’de nâzil oldu (indi). Otuz dört âyet-i kerîmedir. Lokman aleyhisselâmın kıssası anlatıldığı için, sûre bu ismi almıştır. Sûrede; Kur’ân-ı kerîmin iyilere hidâyet ve rahmet vesilesi olduğu, iyilerin husûsiyetleri ve mükâfâtları, kötüler ve uğrayacakları azâb, Lokman Hakîm’in oğluna nasîhatları, Allahü teâlânın ilminin ve kudretinin sınırsızlığı bildirilmektedir.
Allahü teâlâ Lokman sûresinde meâlen buyuruyor ki: Lokman (aleyhimürrahme) oğluna nasîhat ederek dedi ki; “Ey oğulcuğum! Allahü teâlâya şirk (ortak) koşma! Çünkü şirk; elbette büyük bir zulümdür. (Âyet: 13)
Kim Lokman sûresini okursa, Lokman’a (aleyhimürrahme) kıyâmet günü refîk
(arkadaş) olur. (Hadîs-i şerîf-Kâdı Beydâvî Tefsîri)
